Of zie ik het allemaal veel te donker in
en ben ik in zulke buien toch te veel Jantje Trammelantje.
Woensdag 5 juni 2019 bij Thuisbij
Deze woensdag gebeurde er zoveel, dat ik met mijn verslag van die gebeurtenissen maar op dinsdagavond laat beginnen. Het begint dus rond 21.00 uur des avonds. Ik laat de zuster komen om mij naar bed te helpen. Dat gaat nog probleemloos. Ik weet niet meer waarom ik die avond om 23.00 uur lig te martelen onder de dekens, maar ik weet wel dat het martelen is. Ik wil overeind komen, maar dat lukt voor geen meter. Omdat ik niet overeind komen kan, kan ik ook het glas met water nauwelijks zo aan mijn mond krijgen om te drinken. Het kussen is nat omdat ik het drinkglas veel te scheef aan mijn mond krijg. Ten einde raad bel ik de zuster.
Die weet ook geen goede raad. Ze krijgt het bed in de geforceerde slaapstand. Ik laat het haar ten einde raad maar plat sleutelen. Ik val kennelijk in slaap. Om 7.00 uur weet ik uit bed te komen en te drinken. Tegen 7.45 uur krijg ik mezelf klaar wakker. De zuster van dienst krijgt me gewassen en aangekleed. Het enige dat ik van haar woorden nog weet, is dat er een andere zuster mijn bed komt opmaken. Ik ga aan tafel zitten en de krant proberen te lezen. Die activiteit verandert tegen 09.45 uur: er wordt op deur van mijn appartement geklopt, José komt binnen. We hoeven geen dikke jas aan voor onze rit naar Thuisbij. José hijst me in de rolstoel. Ze doet mijn Ipad in de koffer en controleert de ramen en deuren. We gaan de regen in, ik in jas en de pet op.
Bij Thuisbij aangekomen kijken de al aanwezige clientèle mij met grote vraagtekens aan, zo van wat kom jij doen met dat slaaphoofd. Na een half uur komt mijn medepuzzelaar Anne en kan ik mijn slaaphoofd verschuilen achter het cryptogram. Dat lukt aardig. Een tweetal mede-aanzitters aan de tafel vraagt liefdevol of ik niet lekker ben. Ik ontken dat met mijn alleraardigste glimlach, maar ik kan slechts gissen wat zij denken. Vooral als ik me na een uur door zuster Hannie laat begeleiden naar het toilet. Hannie begeleidt mij liefdevol heen en terug.
We eten door Sandy heerlijk klaargemaakte nasi. Ook dat gaat er grif in, het smaakt mij - om met Tiny te spreken - verrukkulluk. Een half uitje later brengt Sandy mij ook weer liefdevol naar huis. Eenmaal op mijn bed achtergelaten voel ik me nu – 15.00 uur – een stuk beter dan een uur eerder. Ik vraag mij eerlijk gezegd af hoelang dat duurt. Of zie ik het allemaal veel te donker in en ben ik in zulke buien toch te veel Jantje Trammelantje.
Contact Thuisbij dagbestedingen
Boekel 9, 1921 CD Akersloot
Tel: 06 - 20 35 73 09
E-mail: franchise@thuisbij.eu
Contact en bedrijfsgegevens